wizualizacja

Promienie słońca za oknem nastrajają mnie towarzysko więc wyobrazmy sobie ,że umawiamy się w jakiejś cudnej kafejce lokalnej ,w której serwują pyszna kawę i rogaliki z różą.
Ja się troszeczkę spóżniam ,bo jak wiesz okropnie trudno zaparkować o tej porze i to "w tak pięknych okolicznościach przyrody".
Nie gniewasz się na mnie bo jesteś osobą wielkoduszną i wyrozumiałą.A ja odwdzięczę Ci się opowiadając o wszystkich perypetiach mojego dnia.
Mam na sobie nie muszkieterki i nie jeansy rurki i nieczarny golf i też nieczarną puchówkę.
Do diabła!! Mogę mieć co chcę,więc umówmy się ,że mam czerwone szpilki od Manolo Blahnika i dużą,skórzaną torbę Miu Miu.Ty masz również to co Ci się podoba najbardziej.
Rozmawiamy tak sobie o rzeczach błahych acz przyjemnych, a trema odchodzi w zapomnienie, bo Ty zauważasz w myśli,że mam maleńką diastemę i śmieszne dziecinne dłonie,a ja cieszę ,że mnie nie oceniasz i nie porównujesz ze zdjęciem blogowym..
Jest super więc ,umówmy się za miesiąc o tej samej porze...

tyle marzeń....
A tymczasem w kuchni trwa rewolucja.... i walka z żywiołem...wywalam ostatnie oznaki zimy...i powoli robi się wiosennie.i
Buziaki moje drogie e-koleżanki :)