czułe słówka

"Bardzo mi przykro ,że nie mogę powiedzieć,że miło mi Pana poznać"-tak przywitałam starszego mężczyznę,który dziś o 12.03 wjechał mi w tyłek mojego kochanego mini vana,kiedy przepuszczałam pieszych na pasach.
Pan był również w szoku choć jemu w wyniku kolizji a) nie zsunął się fuksjowy beret na oczy,
b)jeśli mu się cokolwiek zsunęło to dobrze,że nie musiałam tego oglądać.
W każdym razie Pan kajał się bardzo,tłumaczył się bólem głowy,oraz ogólnie złym samopoczuciem (tak jakbym miała jakieś plany co do nas ;)
I właśnie gdy przystępowaliśmy do spisywania protokołu,z pod ziemi wyrósł człowiek cień,o fizjonomii mało przyjemnej. Zbliżył się do mnie na niebezpiecznie intymną odległość i wysyczał.-"nie będę ukrywał ,że właśnie wyszedłem z aresztu i potrzebuję gotówki."
Być może gdyby mój beret i czas nie zostały tak gwałtownie nadszarpnięte postąpiłabym bardziej zachowawczo,ale w takich chwilach
człowiek staje się nierozważny.
I zamiast wyjąć posłusznie gotówkę wycedziłam
"Pan wybaczy ,ale właśnie miałam wypadek,więc z łaski swojej daj mi pan spokój !! "
Po tym komunikacie pan ulotnił się jak przysłowiowa kamfora.
Dziadek -car -disaster wyjął szybko dokumenty .

To wydarzenie całkowicie prawdziwe,uświadomiło mi ,że śmiało mogę przyjąć wyróżnienie od Hani z Belgowa , przyznane mi jak to napisała -za miłe słowa.
Bo czyż nie zasłużyłam? Mam jedynie wątpliwości czy aby Pan- były więzień nie poczuł się troszkę dotknięty.Jeśli kiedyś go spotkam to ma u mnie fuksjowy beret...jak w banku.