troszkę smutno,poduszka z domkiem marzeń,miejska dżungla

Witajcie,
Upały ostatnich kilku dni mocno nas rozleniwiły,gdyby nie obowiązki matki rodzicielki
w ogóle odpuściłabym sobie wiele codzennych czynności.
Wieczór stał się najbardziej znośną porą dnia,można oddychać ,ba..można myśleć.
W ostatnich dniach zdarzyło się coś smutnego,coś co mnie bezpośrednio nie dotyczyło,a mimo wszystko dotknęło .Zginął tragicznie profesor z mojej uczelni,bardzo znany architekt,człowiek sukcesu znany na całym świecie.
Żal gdy nagle ginie ktoś wybitny,ktoś kto mknie przez życie jak dobrze rozpędzona lokomotywa,niestety wobec nieprzewidywalności losu wszyscy jesteśmy równi.
Nie chcę jednak ,żeby ten post był smutny,unikam tego jak ognia,dlatego staram się nie pisać gdy
łapię doła.
Pokażę Wam za to co poczyniłam w weekend.
Poduszeczka w klimatach ujutnych :)Mocno niedoskonałą,czyli cała moja.
Projekt powstał w głowie i nabieżąco był przelewany za pomocą igły nici,mulin i materałów na tkaninę.To taka moja kompilacja haftu,szycia i aplikacji i pikowania ręcznego.Nie ma nic wspólnego z Waszymi perfekcyjnymi poduszkami,ale cóż jest taka jak ja :D


Jak widać jest moją wizją domku marzeń ,z praniem rozpiętym na krzakach róży ;)
Chciałabym Wam jeszcze pokazać miejską dżunglę w ktorej spędzamy sporo czasu w letnie dni,oczywiście do czasu gdy nie przeniesiemy się do domu na wieś( a to już niedługo !Hura,hura ,hura!).Ta namiastka ogrodu to taras moich rodziców,dzieciaki świetnie się tu czują !

Zapominam ,że jest to środek dużego miasta i to jest piękne.
A tak wyglądało okno w moim pokoju o poranku,w domu jeszcze mrok ,a świat już zalany słońcem.
I już zupełnie na koniec,głowonóg Lilki,a mój powód do dumy.

Ma dopiero 2lata i 4 msc a już potrafi narysować takiego ludzika.

Czyż nie jest genialna????( to oczywiście pytanie retoryczne :)każda matka ma fisia na puncie swoich pociech)Ale z tym rysunkiem to rzeczywiście nas zaskoczyła,przeskoczyła na poziom 3-4 latka.

buziaki i kolorowych snów