wsi niespokojna......acz wesoła

Tkwiąc w półszpagacie między miastem a wsią uprzejmie donoszę,że:
życie wiejskie bynajmniej nie wpływa na mnie kojąco,ponieważ
-moje dzieci mając większe pole do popisu wciąż dostarczają mi nowych powodów do zmarszczek,siwizny i knucia zemsty,
-tyję kilogram na dobę ,a to dzięki kuchni,a zwłaszcza wypiekom mojej bratowej( a niech Cię....),ja gotuję równie żle jak w mieście i przypalam z podobną częstotliwością.
-poranne szczekanie mojej suki,która zupełnie oszalała, wcale mnie nie cieszy,zwłaszcza gdy muszę ją wypuszczać w środku nocy lub wpuszczać do domu, bo cholerna hrabina nie może się zdecydować.

-pogoda do bani,zamiast namiastki Saint Tropez mamy jesienne słoty,smucenie przy kominku i niechybne popadnięcie w winoholizm.

-w krzakach czają się żmije,a w murowanku szerszenie.

-wizerunkowo popadam na samo dno,stare gacie,kalosze i sweter to mój ulubiony zestaw.

Może na powyższych zdjęciach to wygląda sielsko ale ,nie wierzcie ,że tak jest.

Tymczasem szyję i haftuję jak najęta, rozpracowuję starą maszynę Radom,która jest bardziej kapryśna od Mani i Lili razem.

A to kilka z moich nowych modułów do kołderki.

Pociechą jest Wasza pamięć i miłe komentarze :)za co jestem niewymownie wdzięczna ,oraz wizja nadchodzącego spotkania z przyjaciółmi i spędzenia całego tygodnia razem.

Ściski

p.s. lepsze foty-Ewy ,gorsze -moje.